0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1356
Okunma
GECELER:
Karanlık erken çöker yalnızlığıma.
Gece çırıl çıplak bir kadın olur koynumda.
Kaldırımda terkedip gidenlerin ayak izleri,
İhaneti hatırlatır bana,
Geceler kimsesiz çocukların annesi.
Geceler göğsüne yaslandığım sevgili,
Geceler hasret ektiğim toprak.
Geceler ölüme uzanan vuslat,
Geceler söyleyin kim olduğumu.
Bir urba kemikten ettenim bende,
Bakmayın öyle şair geçindiğime,
Bende bir kaç kelime yuvarlıyorum,
Siz olun geceler gerçek dost bana.
Siz olun aynada değişmeyen yüz.
Siz konun incir ağaçlarıma,
Siz inin kabrime ölünce sessiz,
Beni terketmeyen geceye-bu şiirim.
FİKRETEDİŞ
23/02/2011
