__Baş kaldırıyorum yokluğunuza
Baş kaldırıyorum bıraktığınız acılara
Baş kaldırıyorum sizsiz gecen her nefese
Baş kaldırıyorum Umutsuzluğuma

Bu ev artık soğuk mezar gibi
Yokluğunuz bedenime mermi gibi
Ne anlamı ne tadı tuzu kalmadı
Hayatımın sizden sonrasının

Baş kaldırıyorum sizsiz içtiğim suya
Baş kaldırıyorum dilimeden dökülen her heceye
Derinden derine yara oldunuz
Yok, olmama zemin oldunuz

Kahırlar içinde ölüme koşuyorum
Yokluklar içinde sizlere koşuyorum
Yoksunuz, yoksunuz göremiyorum
Baş kaldırıyorum yokluğunuza

Direnmek istedim acınıza
Dayanmak istedim yokluğunuza
Koşmak istedim yine ölüme koşmak istedim yine boş mezara
Baş kaldırıyorum üzerime örtünmeyen toprağa

Haykırsam derinden çıkmazki sesim
Gidişinizle sizde kaldı nefesim
Hüzün aldı dert kaldı yalnızlığımla
Baş kaldırıyorum yokluğunuza

Ağlamak istedim yaşım inmedi
Haykırmak istedim sesim çıkmadı
Avundum geride kalan resimlerinizle
Baş kaldırıyorum sesiz duruşunuza

Duyuramadım sesimi soluğumu
Anlatamadım vurulduğumu
Vuruldum ben sisizliğime
Baş kaldırıyorum kimsesizliğime

Baş kaldırıyorum yokluğunuza
Hüzünler mekân tutu beni
Eridi biti o eski benliğim
Baş kaldırıyorum sizden uzak kalan benliğime

Ateşe atılıp yansaydım
Bu şerefsiz dünyaya kansaydım
Bir başıma bin ordu olsaydım
Baş kaldırıyorum çaresizliğime

Madara ettiler beni üçbeş etekli
Can evimden vurdular beni
Yağmursuz Aleynasız Onursuz kodular beni
Baş kaldırıyorum bu hayatın zillesine
Baş Kaldırıyorum Sizsiz Olan Nefesime…!