8
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1401
Okunma
az önce bir çocuk
bütün kaldırımlara yüzünü düşürdü
ama kimseler görmedi
üstelik güneş az da olsa göz kırpmaktaydı daha...
ki öncesinde
kapı iki kez üst üste çalındı
üç adam üst başları kir pas içinde
içlerinden birini tanıyordum evet
tersaneden arkadaşı olurdu babamın
eğilip birşeyler fısıldadı sonra kulağına annemin
sonrası kıyamet
bir kadın saçlarını yoluyordu hiç durmadan
iki çocuk küçücük bir salonda birisi henüz üçünde
diğeri yedisinde...
az önce kocaman bir aile
her şeyini yitirdi, ama kimseler görmedi
sokaklar kör ve sağır...
bir çocuk yeni oyuncaklarıyla oyalanırken
bir diğeri babasının yolunu gözlüyordu bir akşam üstü
çünkü her iş dönüşü mutlak cebinde en sevdiği çikolatalardan bulundururdu...
( Sizin hiç babanız öldü mü ?
benim bir kere öldü kör oldum... ) Cemal Süreya .
5.0
100% (8)
Cevap Yaz