Nerdesin tedirginliğimi öpen güzel,
Bağbozumu sal-sal üzümler tepen güzel?

Sen gelirsin diye yürek sürdüm fırına,
Çam çanağa bengi-bengi özedim kına...

Sürmeli keçiden süt sağdım iki güğüm
Hasretinle hayâlinle oldum kördüğüm.

Bir cevizden bir cevize salıncak kurdum
Ve her yöne, çift haberci kuşlar uçurdum,

Kuyuda soğuttum taze nar şurubunu
Kanımla, sevgimle kardım çöreklik unu,

Sana sunacağım çiçekler hepten taze
Şiirler-ezgiler kanat vurur öze...

Can-evimi ne döşedim, eh bir göresin
Gel ki yaprak döken dallar tekrar göversin.

Aşk yoksa dünyamızda, bu dünya da yalan
Ben anamdan âşık doğdum, yüreğim talan.

Doğduğum gibi ölmektir arzum emelim
Ki beş vakit Allah’a açıktır ellerim.

Küfür bir bayraktır inkâr sitelerinde
Bizim sınırlarımızın ötelerinde...

Hep akılla dostuz, ak-yürekle dostuz biz
Kin tutmaz, kirlenmez, nurdur bizim içimiz.

Seni bekliyorum gönlümün merkezinde,
Her gün daha inançlı, aydınlık ve zinde

Gel artık bütünleş, ey can, ey yarım elma
Vadide kurtlar geziyor, sakın geç kalma! ..

Bahaeddin KARAKOÇ (Kar Sesi –Ocak Yay. 1983 / ANKARA)