3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
840
Okunma
2010 Yılının aralık sonlarıydı.Havalar bir hafta boyunca bulutludu.İçimde çok sıkıntılı günler yaşadım güneşi görmemekten kaynaklanan ...İçimde bir korku oluşmaya başladı. Sanki çok yakınımda kötü bir olay olacak gibi.Bunu o kadar hissetmiştim ki şiire döktüm ..Ve ertesi gün okul yolunda caddede cenaze arabasını gördüm çok sevdiğim bir arkadaşım vefat etmişti... Henüz çok erkendi..
Tat vermiyor hayat ,
Güller yine aynı açsada
Bak yine bülbüller ötüyor ,
Heyecansız ,mutsuz
Canım sıkılıyor ,
Ümit en büyük işkence
Şiirler ... sonbahar yaprakları gibi ,
savruk, anlamsız ve düşsüz dizelerde
...
Bilmem neden böyle ağır gün
Sevdadan desem
Aşka yer yok bende
Biraz gülsem;
Ağlıyorum ansızın nedensiz
Sessiz akan ırmak,
Ötmeden uçan kuşlar
Çiçeğim açmadan biten bahar
Yokum artık ,sevinç yok ,
Belkide sen de yoksun...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz