bülbüller
/ seher vakitleri şakıyan /
su kenarlarında
nöbet değişiyor
geceleri mehtaba bakıp geğiren kurbağalarla
yaşamaksa
bütün mesele

ne büyük işkencedir
geçen hazımsızlıkla
/ midesinde gezdirenler için dünyayı /
ve yellenemeden çıkmak sabaha

sarılmak yaşama
korkarak ölümden
muzaffer bir kumandan edası takıp
traş(lanmak)tan bıkmış yüzümüze
eve gitmek
akşamdan akşama
doldurup kese kâğıtlarına ganimetimizi

akla gelince Ziya Paşa
kolay değil dostlar bulmak
yanında yüksek sesle düşünebilecek
bir ayrıcalık mı yoksa delilik
erişemediği çoğu akıllının

çığırtkanlıktan uzak kalarak
keşfedilmemiş mekânlara ayak basmak
hevesinde sözlerim
lâkin söylemeli sözü ihtiyacı olana
çün anlamaz herkes hal dilinden
itip kitapları bir kenara
/ dostlar alış-verişte görsün diye okunan /
hakikate yolculuk
yakalanmadan düşünce tuzaklarına
geçerken sarp vadilerden
çamur bırakmadan peşimiz sıra
ve korkmadan sokağa çıkmaya
gerçek yüzümüzle