Gül kokulum
Tatlı belam
Mah yüzlüm
Sevgin gerçek
Özün pir-u pak
Riyadan uzak
Gülüşün gül payeleri kadar yumuşak

Saflığınla kucaklarsın sana açılan kolları
Kurulan tuzaklardan bi haber
Yakalandın mı ağlara?
Bir kere
Balıkların oltaya aldanışı gibi
Çırpınıp durusun
Tüm çarasizliğinle
Dünya denilen girdabın içinde

Hayallerin yücedir belki
Yüksek rakımlı dağlar kadar
Rüyaların toz pempedir belki
Gül tomurcuğunun yaprağı kadar
Sevgin karşılıksızdır
Ananın evlada beslediği sevgi kadar

Gül kokunu kirletmeye
Mah yüzünü soldurmaya
Hayallerini sıfıra indirmeye
Rüyalarını karartmaya
Uğraşacak
Engerekler
Çiyanlar
Saracak etrafını belki
Çözülmesi imkansız
Örümcek ağları
Varsın sarsın

Senin içindeki
Volkan lavları gibi fışkıran
Sevgi ateşi
Yakacak engerekleri, çıyanları
Parçalayacak en güçlü ağları
Eritecek etrafındaki buz dağlarını
Güneş ısısıyla eriyen karlar gibi
Karışacak denizlere
En sert rüzgarlara bile
Korkusuzca açacak sevgi yelkeni

Zira

Sana çaldığım maya sevgiyle yoğrulmuştur
Gül kokulum!

Canım Kızım Esra’ma
Birsen İNAL