Karabasanların doğduğu bir rüya
Uyanmak istiyorum...
Bitmeli ,yok olmalı
Yoksa ölüm yolculuğumu ardımda
Ne kadar da derin uyumuşum,
Sarf etmedim çaba .
Evresine sokmuş beni
Korkuyorum, içimde titreme
Uyandır artık beni! ..
Açtığımda gözlerimi varayım huzura...

Sevgi denizinde yıkanayım
Pürü pak olup,yaşadığımda dünya da
Oh beee rüyaymış demeliyim...
Ayaklarıma geçirmeliyim postallarımı,
Kaldığım yoldan etmeliyim,yürümeye devam...
Henüz okul çağındayım,
Yada o çağlarım okulu hatırlatır bana.
İçinde sevginin değer bilindiği en güzel anılardan biri...

Bir kelimeye takıldı dilime
Yaban:
Neydi yaban ilkkez duyuyordum.
Bilmiyordum,öğrenmekti niyetim.
Neresiydi acaba bu yaban?
Nasıl bir yerdi?
Mutlaka güzel bir yer olmalıydı..
Bir şehir yada ülkemiydi bilmediğim.
Şehirse gitmeli,görmeliydim.
Ben sürekli bu düşünceler içinde...

Gördüğüm tek yer burasıydı
Sıkıcı gelmişti artık.
Herşey çok sönük, çok puslu, bulanık.
Başka yerleride tanıma vaktiydi
Bilmediğim kalınca sis perdesi
Düşsemde her defasında yenik kadere
Olan gücümle boğuşmalardayım
Töközlemeler vız geliyor
Hiç dert edinmedim....
Sonunda uykuya tekrar dalmışım...

Ama uyandır ne olur...
Uyandığım da, yüreğim kanıyor olmasın,ufkumun zindanlarında başka hayatlar yaşamasın...


YAZAN:KADER OYUNCUSU
08/09/2010
İZMİR