Yetimin hakkını yiyen yiyene,
Üzümün bağını soran yok bizde…
Ağzına geleni diyen diyene,
Söylediği sözde duran yok bizde…

Kimi garip halkı yolma derdinde,
Kimi kolayca baş olma derdinde.
Kimi beleş ikbal bulma derdinde,
İnsanca hayaller kuran yok bizde…

Hak-hukuk farazi, adalet lafta,
Boğar düzenbazlar hakkı hilafta.
Ya tutulmaz, ya da kurtulur afta,
Zalimin boynunu buran yok bizde…

Kemler servetine servet katsa da,
Emin sanılandan çıkmaz ses-sada.
Arsızlık-hırsızlık göze batsa da,
Çıplak hakikati gören yok bizde…

Usul-erkan mafiş, her yer toz-duman,
Fırsat kollar şerden menfaat uman.
Yetmiyor elbette merhem-pansuman,
Çıbanlara neşter vuran yok bizde…

Hani bunun bir de ötesi vardı,
Nâr-ı cehennemi sevap savardı.
Gelmiyor vebalin arkası-ardı,
İmtihana kafa yoran yok bizde…

Böyle mi bilmem ki eskiden beri,
“Kader mi” garibin derdi-kederi.
Sanki kulluk yolu, edep rehberi,
Allahın kelamı, Kuran yok bizde…

Veli BOSTANCI