ajite düşler uçuşuyor şimdi bıraktığın yerde
boğazımda acı labirentler
üçüncü kehanetten az sola dönünce
istersen git derken, biri havadaydı ayağımın
melekler ihanet etmez derdi annem
acıyor içim
bir yol düşürdün önüme yasak elma çıkmazında
iki ucu da birbirinden keskin bir travma...



ekinler çoktan ekildi buralarda
renklerin hepsi kurşuni
mevsimlerin tümü ikinci bahar
hazırlan şimdi gül gonca
dünlerin kementi geceleri sıyırdığında
raks eden buselik hareler, direnirken yağmura
dik dur aynada kendine
tüyü bitmemiş geçmiş seni sorguya aldığında...




çok laf gerekmez artık
kehribar dudaklı Asude
aşk duvarının yıkıldığı bir an bu
yeminlerin yenildiği son düet
hadi en sevdiğin şarkının kovuğuna sakla şimdi kendini
_gidecek yerim mi var_
bu ne geçici bir körlük gelincik
ne de zamandan münezzeh bir kuraklık
nadas değil bu artık kabul et
ayrılık...
hem de dibine kadar...

kaf dağına son bir sufle üflemek
düşlerin öpüştüğü son mertek...





ToprağınSesi





.