usul, usul zamanım doldu
göçebe kuşlar gibi bu yaşantıda
ama her şey güzeldi yolculuk başlasa da erken
buralarda
buralardan gidiyorum kaçmak olsun adı
bir efkârım kalsın sana
oda hoş bu dünyada yaşarken


vedaların bana
samimiyetsiz mevsim telâşesin de gelince
garip bir hüzne dalarım
ve dağ gülleri şu sinemde yaprak döker
kör ebe oynar mor eflatunlu havalar
ebedi durmasa da sözünde sevda kuşları
yüreğimin kapısını açık bıraktım
her ihtimale karşı

çaylak hislerim düş beşiğinde
dudağımdaysa anaç niniler
duymaz kimse ayak seslerimi
her gece çıkar giderim anılarına
şahidimse yine ben
ne çıkarsa bahtıma ne çıkarsa diyorum


Ey gülüm
kalbimi hafif sanma
yaralı olsa da savaştı her canavarla
öne eğdirmedim başımı
kopuk bedenimden parçalar ağırıma gitmiyor
boş bakışların gönül duvarımı örseler sadece

hele o Leşçiler beni ürkütmez
Durduğum yer ecelin kıyısı değil mi?
Baktım denize ondada bir isyan var
Sallana durur boş bir kayık
çapından düştü güzel olan ne varsa
bizden kalan ne varsa.....................