çatı kenarlarından başlıyorum çizmeye
ya da uzaktaki dağların doruklarından
belki orman ağaçlarının en üst dalından
en yükseklerden başlıyorum çizmeye.
zümrüt yeşili çağlayan hayallerimi.
çocuklar gülerek bakıyor pencerelerden.

geniş ve parlak bulvarların ışıklarında
belki en yüksek binaların en üst katında
kimbilir, zeus un oturduğu tanrı dağında
en yükseklerden başlıyorum çizmeye
gök mavisi dalgalanan hayallerimi.
insanlar sevgiyle selamlıyor birbirlerini.
…….

bir çocuk düşünün işte dalmış hayallere
yüksek oktanlı kalemini almış eline
açmış bütün kilitlerini, kilitli kapıların
neler düşlemişse onu vermiş sevdiklerine
ve daha ne gelmişse aklına verilecek güzelliklerden
hepsini vermiş işte herkese.
insanlar, canlılar ve bütün bir dünya için yani
en yükseklerden böyle çizmiş hayalini.

artık her günbatımında güneş, gülerek kapıyormuş gözlerini.

Cevat Çeştepe

Eski tarihli bir şiir