güneş bulutların içinde bir yerlerde
kuşlar sokmuşlar başlarını kanatlarının arasına.
siz hiç sığındığı bir pencerenin pervazında
anasını beklerken gördünüz mü bir yavru kuşu.
şimdi mevsim görmek istediklerinizin
izbelere saklanma mevsimidir.…

artık çoktan gerilerde kaldı metropolisin,
kapılıp çarklarına döndüğünüz günler.
en masum görünen satırlardan yanmaya başlar
bütün dünyayı ateşlere saracak kitaplar.
siz okur ama okuduklarınızı yaşayamazsınız.
gelecek yazılmamıştır henüz sinemalarınıza.

bugün şimdi, dışarıda kar beyazı, içim kapkara.
atlı kızaklarımız boş koşuda, buzlar üstünde.
nallarından şimşek beyazı kıvılcımlar çakıyor.
yıldırım düştü sanıyor gözlerimize, korkmuyoruz.
korkunun cinayete kurban gittiği bir ülkede
satın alınmış gardiyanlarımızla yaşıyoruz.

aldırmayalım ama, yumalım gözlerimizi hayata.
boş adımlarla yaşanmamış kaldırımlarda
iş yok, para yok, yolsuzuz,sevda da yok üstelik,
cebimizde kontrolsüz bir suarenin tarihsiz bileti.
hangi kapıdan gireceğiz, çıkış nereden, heyyyyy
yok mu yol gösterecek kimse bize içinizden…
kaybolduk karanlığımızda, sizden saklanalım derken.


Cevat Çeştepe

Eski tarihli bir şiir