Bırakıp da beni gittiğin günden beri
Hala bekliyorum
Aynı mevsimde
Aynı yılda
Ve aynı sokakta
Beklediğim ne sen ne de mazi
Sadece yaşayabilmek için bekliyorum
Bu sokakta
Çünkü sana ait bir şey bıraktın bu sokağa
O müstesna kokunu


Ne vakit kaçmak istesem iki adım öteye
Dizginlenmiş bir at gibi çakılıp kalıyorum
İhtiyacım yok kokun dışında hiçbir şeye
Bir kadeh kokunu alsam yaşıyorum


Aslında o kadar da güzel değil bu sokak
Temiz değil
Uysal değil
Masum değil
Sadece gökten süzülen sis bulutu bir kasvet
Ve bir de beni durduran kokun var
Açıp da gönlümü nefes almaya ne hacet
Beni yaşatan tek şey bir yudumluk kokun var


Kaç defa çıkıp gitmek istedim bu sokaktan
Kaç defa kaybolmak istedim gözlerinden
Ama gel gör ki
Girdiğim bütün yollar
Çıktığım bütün sokaklar
Ve öptüğüm bütün dudaklar
Yine sana çıkıyor


Kaç defa el çektim meyhanelerden
Kaç defa küstürdüm o kör kadehleri
Ama gel gör ki
Girdiğim bütün kadehler
İçtiğim bütün meyler
Ve yıktığım bütün meyhaneler
Yine seni istiyor


Oysa
Ne kadar da çok sevmiştim seni
Nasıl da sermiştim şiirlerimi ufkuna
Bir kez olsa tutabilmek için ellerini
Rüzgar olup düşmüştüm aşkının yollarına


Oysa sen
Yapayalnız ve öksüz bıraktın beni bu sokakta
Döneceğim umuduyla gittin
Sen gelmedin şimdi kar yağıyor avuçlarıma


İşte ö gün bu gündür
Ne vakit bir ayrılık sesi duysam
Hemenden irkilirim
Ne zaman
Nerde
Ve nasıl
Bir kuşun kanadı kırılsa
Yedi kat toprakta da olsan
Senden bilirim