Yüreğimi boğazlayan elleri
Kırdım
Hüzünlerimi astarladım
Anıların kör edişinde gülümsüyorum

Paramparça düşleri birleştirdim
Bir sandığa atıp kilitledim
Anahtarsız

Seninle yürüdüm kalbime
İzin istemeden daldım derinlerine
Sustum, sessizim
Gözlerini dinledim

Çeşitler geçit yaptı
Gözlerinin renginde
Bölünüşlere gebe kalışlarımın
acemiliğinde
Ah ah nasıl da çoğaldım şaşkınım

Başkaldırdı çığlık çığlığa kalbim
Ürktüm birden
Yine gelip
Yalnızlığa alıştırır mı diye geceden

Gecelerden kurtulsam da
Soğuk elleri yoklar arada
Sabrıma sabır ekleyip
Ucuna umudumu beleyip
Sana dolanırım
Nefes nefese
Riyakâr anılarımı unutup
Seni yerleştiririm
Bütün gölgelere

Mutluluğum
Seni çok sevdim
Aldırma
Bak söylüyorum
Seninle alâkalı değil mutsuzluğum
İçimde yeni filizlenmiş
Darağaçları var
Mutsuzluğumu
Bunlara asıyorum...

ASLI DEMİREL...