Bu mektubu sana çok uzaklardan yazıyorum,
Bilki okyanuslar ötesi kadar uzak.
Hep niye yazmıyorsun derdinya,
Sen anlamadınmı neden yazamadıgımı,
Neden sevgimi satırlara koyup gönderemedigimi.
Bazen kendime gülüyorum biliyormusun,
Gülüşlerine halen takılı kaldıgıma,
Halen seni her yerde ardıgıma gülüyorum.
Tabi sen güldügümü zannediyorsun degilmi,
Aslında göz yaşlarım yüregimde çaglıyor,
Yıkıyor gönül bendindeki köprüleri.
Bak işte ilk olacak bu mektubu sana yazıyorum,
Neler yazacagımı bilmeden bir şeyler karalıyorum.
Yüzümdeki bu tebessüme sakın aldanma,
Aldanma mektuba düşen göz yaşlarıma.
Giremedigin bu kalbimde fırtınalar kopuyor....
Özlemiyormuyum sanıyorsun,
Kollarında uyanmayı.
Kahr etmiyormuyum sanıyorsun sensiz gecelere,
Düşlerime her gece neden çagırdıgımı,
Sabahları saçlarına dokunarak uyanmayı,
İstemiyormuyum sanıyorsun.
Seni ne çok sevdigimi,
Şiirlerde şarkılarda söylemek yerine,
Kulagına fısıldamayı.

Sen bu mektubu okudugun zaman ben çok uzakta olacagım,
Belki bundan sonra sana mektup yazmıyacagım.
Aslında yazmasınıda bilmem, beceremem.
Ellerim titriyor her kalemi elime aldıgımda,
Gözlerim doluyor tutamıyorum.
Ne yazacagımı bilmeden yazıyorum işte,
Sadece içime koydugun acıyı yazıyorum.
Hep derdin ya seni benden çok seven olmaz diye,
Bir bu sözün dogru çıktı biliyormusun.
Senden sonra beni seven olmadı,
Bende kimseye aşık olmadım.
Sanki bir şeyler hep eksikti,
Zaman bile yoktu yeniden sevmeye.
Beni özlemedinmi diyorsun,
Yine beni öldürüyorsun,
Nasıl özlemem sanıyorsun bimemki,
Sarı saçlarını,
Güzel gözlerini çok özledim.
Bitirmek gerek bu mektubu ama nasıl,
Nasıl sana hoşça kal demeliyim,
Sana kucak dolusu sevgimi gönderiyorum,
Yanlızlıklarında yanında olsun.
Sana kucak dolusu gökkuşagı gönderiyorum,
Aşkıma renk olsun.
Bana bir öpücük gönder kırlangıç kandında,
Yalvarırım tez olsun....
Şair Cengiz Yılmaz28-01-2011 ist