altı sene sonra

(sarışın olanı ikizlerden, esmer olanı dirseği ile dürtükledi. sonra nasıl ki kırlangıç yavruları annelerine seslenir; ha! işte öyle seslendiler. ciyak ciyak.)

anne
bir daha anlatsana
hadi, lütfen!


siz bilmezsiniz
derler ki gezit’i gez gez bitmez

o gün
gün tam tepedeyken
tabanca sesleri geldi yamacından gezit’in
ki sonra
kan sesleri

toprağa düştü dizim
ardına dirseğim
omzum
kulağım tabanca sesinde
ki ses, köhne
kulaklarımı tıkadı iki elim
yutkundum
aldım mı veriyor muyum bilmiyorum nefesi

tek bildiğim
elinde tabanca
sırtında yırtık cepken nefes nefese

bir tabur candarma
koca gezit’i üç gün üç gece aradı

ki dedim ya
gezit’i gez gez bitmez



babanız yaşıyor. ama nerede, nasıl. bir gün çıkıp gelecek, biliyorum. tek bilmediğim, ne vakit?


Serkan Canbolat


bilenler bilir. bilmeyenlere benim sözüm. köhne tabancalı, yıldırım gibi çekermiş tabancayı belinden. ıskaladığı hiç görülmemiş. öldüğü de.