İnsan olmanın gerektirdiği;
her şey vardı sende,
İnsanlığın onuruydun,
gururuydun.
Söz de kıydılar sana,
Aldıkları bir can.
Oysa;
Nice Uğur Mumcu’lar yarattılar,
farkında olmadan.
"24 Ocak 1993"
18 yıldır uğurlar olsun dedik sana,
Her zaman da diyeceğiz, demeğe devam edeceğiz,
Uğurlar doğacak, uğurlar yaşayacak
Seni andıkça
Ve
Çok sevdiğin Cumhuriyet yaşadıkça.

Sen bir mumdun,
Uğrumuzdun,
Halen alev alev yanıyor o mumlar biliyor musun?
Çiçek çiçek anıyoruz seni her yıl,
Öbek öbek oluyoruz meydanlarda,
Şarkılar söylüyoruz senin için,
Bir kısmımız zindanlarda.
O karlı sokak utanç içinde bağrına basıyor bizi,
Ankara’da
Ecelsiz ölenlerdensin,
Ama ölen sadece bedenin.
Haksızlığa baş kaldırışın türkülerde dilleniyor,
Faili meçhullerin ise kim bilir?
Nerelerde eyleniyor.

Artık yaptıklarını anlatmıyoruz şiirlerde,
Dünya alem biliyor çünkü,
Zaten onun için yaşıyorsun ya gönüllerde.
Dinmiyor,
dinmez acımız,
Unutmadık seni, unutmayacağız,
Dağ gibi karayağızımız,
Baş tacımız,
Mekanın cennet olsun,
Rahat uyu yerinde.
Anılacaksın bu gün,
Vatan’ın her yanında,
Duyduk ki;
boy, boy
güller açmış mezarında.