Ütopyam…
Masmavi gökyüzü altında,
Altından mozaiğini çiziyorum
Gelip geçen beyaz bulutlara;
Bolluk berekettir yağmurlar…

…

“Satılamaz” ne varsa…

—Toprak –Su -Maden -

Toprak, saflık ve düşüncelerimizi
Satanlara…
Ve madeni medeniyet kurucularına
Kaktüs gönderiyorum
Tükürüldüğüne anlasın cellâtlar.

Efendiler;
Yaldızlı giyitlerinde saklanır,
Saksağanlardır.

Vahim…
Dört yanımızı pusatlılar sarmış
Ateşe veriyor, dumansız..!

—Gizli –sinsi –tarumar edici-

Bağımsızlık havarileri
Nalsız süvariler
Ezici, kıydırıcı ve baskıcı.

Vebaliniz;
Kendi yaktığınız ateşlerde yanacaksınız her gün…
Ve biz, her gün çoğalacağız…

Baldıran çiçekleri gönderiyorum!
Kanlı kızıl şaraplarıyla
Kutsanan zaferinize gölge düşeceğim!
İkiyüzlü yüzünüze
Devasa bir yumruk yerine…

Kavgam…

Batıcı!
“Özgürlük vaat ediyorum.”
Söylemlerin ardı sıra diş gıcırtılarınız
Duyarım
Taşarım elbet, et yığını duvarlarınızdan,
Atomunuzdan da…

Susmadıkça rüzgâr
Kaybolmadıkça yıldızlar…
İki satır: dişe diş, kana kan
İki satır önüme aksın susarsam!

Yok ederken
Gülümseyenlerdensiniz
Diyakozlara yanaş, günah çıkarın
Çocuklar kadar masum ve günahsız
Sanırken
Ben çocuk:
Kolay kolay hınç tutmam
Tutarsam da hiç unutamam.

_______________________________________
—iliğine sağlık olsun be dünya
Kendi toprağımdan sürgün olmak da varmış.

Herzem RONİVAN -2011/OCAK