Şafağın gülü soluyor işte
Beyaz gelinliği ile beni beklemekte yine akşam
Ey ruhumu sattığım aşk
Kursan bütün tuzaklarını da
Ne olur bir defa daha sana yakalansam

Aç duvağını gecemin nuru mehtap
Saçların uzayıp okşasın tenimi
Masum rüzgârlar hayallerimi getirsin ısrarcı dalgalarla
Bazen beyaz üstte, bazen siyah
Gerçeğe bürünsün bu akşam, tutsun ellerimi

Ve gölgeler
Hayatımın ikinci boyutu, ardımdan sürünenim
Ardından süründüğüm
Karşıma geç, can bul, kan bul, beden ol
Bırak yansımalarla oynaşmayı
Gel artık, yüreğim ol

Mağaralarının adını değiştirdiğimi bilmez haramiler
Kimse bilmesin diye dalgalara en yakın kumsala yazdı parmaklarım
Ben bekleyişimi çekip uzattım şafağa
Gel artık
Gülün açmasına var daha

Kendi kulağıma fısıldadım “ Seni seviyorum!” diye
Kimseler duymadı
Kızıp sarıdan maviye boyamaya başladım gökyüzünü
Hıçkırığıma ambalaj yaptığım gözyaşlarım çiğ oldu
Ne yüreğimin yaktığı, ne yüreğimi yakan, olmadı, olamadı

Bilemezsin ki akşamın adını gece
Kendi adımı hasret koyduğumu
Mercan kayalarının altında sen renklerinle oynarken geçti zaman
Bütün mehtaplara haykırsam kendimce
Bilemezsin ki neden sensiz diye sorduğumu

Şafağın gülü açıyor işte
Kaprisli gölgelerim beni bekliyor dün gibi bu sabah yine
Ey ruhumu sattığım aşk
Kursan bütün tuzaklarını da
Gönül rızamla hayatımı versem ellerine…