Görmüşüm, görmemişim
Ne fark eder artık.
Bilmişim,
Öğrenmişim
Ve belki de
Sevmişim..
Ne fark eder?
Hiç bir şey değişmez artık.
Her şey eski yerinde oturur.
Şarkılar değişmez mesela.
Hep ümidi anlatır.
Hani upuzun yollar vardı ya.
Uçsuz bucaksız
Sonunu görüple görmemek arasında olduğun.
Işığı tam yakaladım derken
Nerede olduğunu bile unuttuğun.
İşte tam o yolu anlatır şarkılar.
Sonu olduğunu bildiğin,
Ama
Yalnız devam ettiğin o yolu.


Kitaplar değişmez mesela.
Raflar tozlanır yine.
Kağıtlar dökülür aralardan.
Sana yazılmış mektuplar.
Şiirler bulursun.
Okudukça meraklanmazsın
Sonunu duymak istemezsin o şiirlerin.
Heyecanlanmazsın.
Bilirsin çünkü ben yazmışım.
Bilirsin çünkü seni yazmışım.
Sen benim yazdığımı istemezsin.
Kendi yazdığını da sevmezsin.
Sen başkası için meraklanırsın.
Sen
Ve
Başkası.
Bir de ben.


Sonra..
Günler değişmez mesela.
Her şey devam eder.
Her şey devam eder
Çünkü her şeyin bir devamı var.
Her şey ilerliyor, gün geçtikçe.
Bak, etrafına her şey.
Her şey.
Ama ben her şey değilim.
Tam burada olduğum için ben ilerlemiyorum.
Ben duruyorum.
Devam etmiyorum.
Büyümüyorum mesela.
Bir yolsa bunlar hep başındayım mesela.
Hiç bir zaman devam etmeyeceğim için de;
O yolun sonunu göremiyorum ben.
Hep başında bekleyeceğim bir yol var hayatımda.


Kardeşlik değişmez mesela.
Kardeşlik aynı kalır.
Senin bildiğin bir şey varsa bu konuda;
Dökmelisin içini
Anlatmalısın olup bitenleri.
Her gelen geçeni yanında saymamalısın
Saymayı bilmeden.
Paylaşmayı öğrenemezsin çünkü
Ve ölmeden paylaşmayı kardeşine anlatmalısın.
Öğrenmeli o da duygunu.
Paylaşmalısın ki bilmeli o da
Sevgi, paylaştıkça çoğalır
Ve
Paylaştıkça katlanır mutluluğu.
Kardeşlik ise sevgidir.
Senin paylaştığın sevgi onunla olan kardeşliğindir.
Sevgini paylaştıkça kardeşliğin bağlanır gözünde.
Gözlerin kardeşliğini gördükçe sevgini kardeşine
Verir.
Ama bilmez ki bir de
Kıymet vardır.
Sen istediğin kadar sev.
İstediğin kadar da karşı çık.
Başkası;
Sevildiği kadar değil, sevdiği kadar kıymet verecek.


Ve
Bir de..
Karanlık değişmez.
Karanlık karanlık kalır hep.
Aydınlanmak nasıl zorsa,
Aydınlatmak da bir o kadar gerçekleşmesi
Zor kalır hayatta.
Düşünsene biraz.
Göremiyorsun.
Gözlerin sapasağlam
Ama karanlık ve sen bu nedenden göremiyorsun.
Ellerini göremiyorsun.
Gülüşünü bilemiyorsun.
Düşünsene bunları.
Karanlık ve sen gidemiyorsun.
Ben gördüğüm yolda ilerleyemezken,
Sen karanlık yoldan devam edemezsin.
Düşün artık.
Karanlık her yer.
Ve
Kimin yanındasın seçemiyorsun.
Kiminle paylaşıyorsun o hayatı?
Farkedemiyorsun.
Geleni de, gideni de..


Ben.
Sana.
Geldim.
Ama karanlıktı.
Keşke
Bir damla
Bir damla ışık olsaydım...
Bir damla mum.
Senin aydınlığın için
Eriseydim yavaş yavaş.
Bitseydim sonra.
Ve sen
Yine karanlıkla başbaşa.