ÇİÇEK BİLE YOK DALLARINDA
Pusat mı ne
Gül mü ne
Ne güzelde yakışmış
Duruyor ellerinde
Sanki gök yüzüne uçmuş
Anadan-
babadan-yardan geçmiş
Gül üstünde
gül açmış
Göğsündeki
güllerinde
İnce çubuk gibi bir boyu var
Bıyığı bile terlememiş daha
O kadar körpe ki
Daha
çiçek bile yok dallarında
Daha o dört on beş yaşında
Tüfek boyundan uzun
Tüfek ağır geliyor
Taşıyamıyor kollarında
Haber yok uzun
zaman Anasının düşü artık
Hayra yorulmaz
Boz bulanık bir sel gördü
Düşünde anası
Boz bulanık bu sel
Gayrı kolay
kolay durulmaz
Tırpan gibi biçer
Biçer yiğidim
Biçer yağıyı
Yiğidimin durulmaz
yollarında
Yavuklusu olmalıydı şimdi
Yiğidimin düşlerinde
Düşlerinde yağı var
O kadar ağır ki bu düş
Düşünü bile taşıyamaz
kollarında
06.98