sensizliğin hüküm sürdüğü
karanlık ve eski bir limandayım
şimdi
siyaha ait hücreme ışık olsun diye
cama gözlerin çiziyorum dudaklarımla
sonra tebessüm eden yüzün geliyor
aklıma
yüreğim acıyor................

yağmurlar yağıyor şehrime
boş kaldırımlar yalnızlığa teslim
çaresizlikler içinde adımlarımı atıyorum....................

sensiz bakıyorum
Marmara’nın hırçın dalgalarına
üşüyorum
yüreğim de üşüyor.
sonra geliveriyorsun aniden
seninle güneş doğuyor şehrime
her yer sıcacık.................................

gelişlerin hep de gidişlerine gebe.................................

sana her kavuşmada
sevinmek bile korkutmaya başlatıyor ruhumu
son değil bu vedalar biliyorum
yine gideceksin
içimden geçeni okuyor gözlerin
bu defa hazırım.............................................

sus! konuşma gideceksen
yalanlara biat eden sözler nafile!
acıtma kalbimi mevsimlik sevmelerinle
ardına bakmadan git bu defa!
hiç bir söz zikretmeden
narin yüreğimdeki beyaz aşkı
vaatlerle oyalama
git ki;
bu yaşayabileceğin
en güzel elveda olsun cancağızım........................
19/01/2011
gordion
(gülözkan)