Suskunluğum en büyük cevaptır insan olana

Artık susuyorum anlayan ne anlarsa anlasın

Kim ne acı çekiyorsa çeksin

Kim kimi seviyorsa sevsin

Umrumda olursa namert olayım

Namert olayım demekle bitseydi herşey

Sen cehenneme direk olurdun

Ben ise aşkı haykıran aşikar bir yürek olurdum

Tek farkımız bu sen giden oldun

Ben ise kalıp savaş veren oldum

Unutma kaçmak korkaklara

Kalıp savaş vermek ise asil insanlara yakışır

Sende kendine yakışanı yaptın ve gittin

İşte hesap ortada kaçla bölersen böl

Kaçla çarparsan çarp

Kaçla toplarsan topla hayatı

Dönüp dolaşacahın yer yaradnın ilahi kudretir

Umarım o gün geldiğimde

Benim nedemek istediğimi

Anlarsın hey insan oğlu biricik kadınım

Namertlik insana mahsus bir davranış

Seningibi namert olaacığıma

Önce insanlığını unutmamış bir insan

Sonra insana değer veren bir ruh olurum daha iyi

İşte karşındayım ister vur öldür beni ister süründür

İstersen ağlat beni hiç birşey umrumda değil

Çünkü yerin ve göğün

Tek sayibi olan yaradanıma sığındım artık

Senin verdiğin acılar devede kulak kalır

Çözmedin çözemedin belkide çözmek istemedin

Seven kalbimi sen sadece öfkene gururuna yenilip

Ölümsüz sevdamızı bitirdin bir hiç bir gurur ugruna

Şimdi git istediğin yere

Ardından dönüp bakarsam

Mert deyil namert olayım

Hayatında özgürsün artık sev sevil ağla gül

Hayatını dolu dizgin yaşa

O çok sevdiğin ufuk yok artık dünyanda

Zor deyildi gülümsemek

Zor deyildi sevgimize sayip çıkabilmek

Yangının ortasından yürümek

Zor olan aşkımız deyil

Senin korkak kalleş tavırların oldu

Suçlu aramıyorum artık hayatımda

Suçlu olan ne sensin nede ben

Tek suçlu varsa

O da batsız kaderimiz canım aşkım ...





UFUK GÜNEY