Zemheriler titretir, yanamıyor yüreğim
Dermanı ver sevgili, dilim hicran örmesin
Sabahın seherinde mahzun bakar çiçeğim
Dermanı ver sevgili, dilim hicran örmesin

Bir gün daha sensizce yaprağım soluyorken
Sazların sancısıyla hüzünler doluyorken
Ağlayan gözlerimle zamanı yoluyorken
Dermanı ver sevgili, dilim hazan örmesin

Çığlıklar atıyorum rıhtımın dibeğinde
Suların sefası yok salımın küreğinde
Şimdi yangınlarım var canların yüreğinde
Dermanı ver sevgili, dilim isyan örmesin

Isıtmıyor içimi mehtabımın telleri
Poyrazları getirir zamanımın yelleri
İhya ettir sen bugün şu büzülen elleri
Dermanı ver sevgili, dilim zindan örmesin

İlhamım geri gelmez, korlu sefere çıktı
Hasretin acısıyla kalpte şimşekler çaktı
Bülbüllerim ağlatıp hislerimi hep yaktı
Dermanı ver sevgili, dilim giryan örmesin

Zamanım durmaksızın döker çeşm-i siyahı
Neylerim inleterek ağlattırır segâhı
Seherimin kuşları dağlattırır sabahı
Dermanı ver sevgili, dilim katran örmesin

Canlara zerk ederken hecemle umutları
Kalbime yüklemiştim kapkara bulutları
Solarken sözlerimde gönlümün muratları
Dermanı ver sevgili, dilim yalan örmesin

Pervâne’nin meskeni alevli ocak sanki
Getirmez bana bâde, getirmez cânım sâki
Gel benim sevdiceğim, hüznüm kalmasın bâki
Dermanı ver sevgili, dilim sûzan örmesin