Kırmadan kırılmadan
En güzel yerinde bırakmalıyım
Kabullenmek son çaredir insana.
Çok uğraştım, savaştım, kaybettim
Değiştiremedim
Susmalıyım, sabırla artık
Bilerek ve isteyerek değil.
Bilmeyerek ve istemeyerek
Yalın ayak ve ağır, ağır
Gider gibi
Ama çokça direndim
Bana kabullenmekten başka çare bırakmadın ki!
Bazen başka çıkar yol kalmıyor insana.
Sussan ağaçlar ağlıyor
Konuşsan çiçekler soluyor.
Gitsen içinden gelmiyor,
Kalsan gönlün almıyor.
Olmuyor sevgili olmuyor.
Bana kabullenmekten başka
Çare bırakmadın ki!
Kabullenmem gerek
Ve son sözüm " ahh..!"
Şimdi bu yüzden boynum bükük
Yoksa deniz dalgası gibi
Giderdim bilirsin.
Gitmek isteseydim
Kimse görmeden giderdim.
Sana bile sezdirmeden.
Oysa ben gitmek istemedim hiç!
Sen yitmemi istedin.
Bu yüzden sana bir SIZI hediye ettim..


Muhsin OKGİL