Ey hayata tat veren acılar
Hoş geldin, ülkeme
Geldin de
Dikenli dallara döndürdün öfkemizi
Artık ister dolu yağsın ömrümüze
İsterse kar
Biz ki kardeş kavgasına girdikten sonra
Bütün günlerimiz
Acı renginde olsa ne çıkar.
Ülkemde mayalanan düşmanlık ışığında
Gün ağarmaya başladığında
Bir haber beklerim sevinçli
Ağlamayan analar, bacılar, çocuklar
Matem siz bir Türküye
Güzel bir haber; kuşların kanadında
Bir haber döndürebilir beni
Huzurlu mavi günlerime
Huzura sarınıp, yattığım yıldızlı gecelere
O destansı “ Çanakkale Ruhuna”
Her gün yeniden ölmek istemiyorum
Siyasetçi adamların elinde
Yalanla, dinle, silahla, avut ulurken
Biz
Her çocuk başı okşadığında
Suçlu benmişim gibi eziliyorum
Acılarım büyüyor avucumda.
Gencecik askerler, polisler
Deniz dibi gözlerimizin önünde öldüler
Ve
Bayrağa sarılı tabutlarla gittiler.
Muhsin OKGİL