17
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1737
Okunma

Küf kokulu zamanın bir demine karışan sensizlğimin
Çığlıkları vuruyor yüreğimin tellerine
Bir yalnızlık şarkısı mırıldanıyor kalbim
Sesin yankılanıyor odamın duvarlarında
Yüreğime çökmüş senli anılarımın dinmeyen çığlıkları yükseliyor
Sensizliğimle gece yine bürünmüş o kasvetli matemine
Bitmeyen bir özlemle sarılıyorum senli düşlerime
Tüketiyor ömrümün yıllarını sensizlik
Yoksun.!
Nerdesin…
Tüm göçmen kuşların kanatlarına seni iliştiriyorum
Gittikleri diyarlardan bir selamını getirirler
Yalnızlığımın zehir zemberek halini görürsün diye
Gittikçe büyüyor özlemlerim
Ve umut can veriyor son nefesinde.
Yokluğunun yangınlarında külü savruldu çığlıklarımın
Mutluluğum sonbahar seline karıştı
Ne bir duyan oldu ne de sen geldin.
Soluksuz bir yaşam düğümlendi boğazıma
Hayallerim yok oldu
Ve;
Kalmadı senli çocuksu düşlerim…
İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”
5.0
100% (14)