Ben küçük aşkların Adamı değilim
Bir ütopyadan kanatlarıma
Kırlangıç sürüsü taka bilir
Ya da gözümü kırpmadan öpe bilirim
Bir örümceği ağzından
Ağına soylusolucan yürüye bilirim

Kekeme bir ikindi vakti
Gölgene bir tarla dolusu
Karanfil eke bilir-
Eskimiş yüzüne sudan helezonlar çizer
Sonra bıçaklaya bilirim yakamozu mavisinden

Ben küçük düşlerin adamı değilim
Bir evren sığmaz dışıma
Ayırıp Atomlarını bir karıncanın
Bir buğdayın alın yazısında
Bir serçenin intiharını
Çize bilirim bulutların tenine

Ben küçük hesapların adamı değilim
Satarım bir geceyi üç kuruşa
Sonra
Bir şehri gamzelerinden yaka bilirim

Diyorum ki
Basıp düşme bir rahlenin gölgesine
Okunmamış henüz tanrıların selası
Ben ölümlüyüm bilirsin
Bir mezarı gömmezsen içime
İçim de ters döner iskeletim

Ben boş bir ölümün adamı değilim
Çürümem bir kalbin mor mihrabında
Zamanın bir yerin de son ezber
Bozulur bütün yeminlerim
Kırılır yüzüm bir suyun aynasında
Dur şimdi bir şiirin son sayfasında
Sana ait bir masalın olsun
Öldürülmüşüm bir sfenks’in gözlerinde
Canın sağolsun...




CÇ_