Ben Anne’me ’ Ana ’ derdim
O bir Melek olmadan önce
*
Allah kimine vermez onlar hasretle yanar
Ne zaman çocuk görse yarası tekrar kanar
Ve sevmek ister onu okşayarak başını
Ama çekinir bazen içe döker yaşını

Kimi besler büyütür kimsesiz bir çocuğu
Yağmurda ona örter sırtıntaki gocuğu
Benim yufka yüreğim hep onlardan yanadır
Çocuk doğurmasa da onlar birer Anadır

Kimine evlat verir Rabbim hiç aratmadan
Ve kolayca doğurtur bir sorun yaratmadan
Görki çok garibandır kendi karnı zor doyar
Alır minik bebeği cami önüne koyar

Kimi bebek de olur meyvesi yasak aşkın
Anne çok çaresizdir ve de oldukça şaşkın
Vakit zaman gelince bir hastaneye yatar
Ya orada bırakır ya alıp çöpe atar

Bazısı Annedir de Ana olamaz, niye?
Emzirmez bebesini göğsüm bozulur diye
Mazur görün bayanlar sakın kızmayın bana
Bu gibi kadınlardan ne eş olur ne Ana

Sosyetedir böylesi, âlemlere akıcı!
Parasıyla değil mi? Tutar bir Rus bakıcı
Kulüpleri dolaşır parayı koyup cebe
Ve Ana sevgisinden yoksun büyür bir bebe

Kimi çocuklar vardır Polislere taş atar
Soğuk kış günlerinde sokakta mendil satar
Sanki bu yavruların yoktur birer Anası
Vardır da ilgilenmez ciğerleri yanası

Analar evladına gözdür, koldur, kanattır
Her Anne Ana olmaz o ayrı bir sanattır
Dilerim ki her kadın bu mutluluğa ersin
Bütün olmayanlara Rabbim bir çocuk versin

.