0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
791
Okunma
gün sonunda,kelebek
sonbaharım aciz mi aciz
ve damarlarım -çıkmaz- bir geçit
düetin tam ortasındayım
korkular yüklü
detone yakarışlarım
ki çığlık çılığa bir sis perdesi
bereketi üzerime çökmüş
ağırlığı bilhassa hissediliyor derinden
büyüyor acemi bir boşluk içimde
insomnia büsbütün gecelerim
delicesine göz bebeklerim
öyle ki sonu belli değil günlerimin
kanatsız bir kelebek
hiç kimseler duymazken sesimi
belki sessiz
kim bilir dilsizdim
ve
aynı
savaşları
cilt cilt veriyordum
gün bitti bitiyordu,kelebek
derken duy artık
sesimi
ben sessizliğin berbat orkestrasıyım şimdi
tüm dikkatler üzerimde
sahte ela
bence yemyeşil gözlerle
ki zaten
bir medyum
en başından
her şeyi söylerdi bu hikayede.
