Yar…
Bir zamanlar
İçim içime sığmıyordu
Ne yapsam, merakıma ram olan
Esinle hemhal olmayı dilesem,
Bir o kadar uzaktı
Elbette ki kalbin yürekten
Ayrıştıran bir sezgi vardı, aklım
Ve irfanım bu aşkı anlayacaktı
Gönül maşukuna ramdır,
Onur ve haysiyet bu manada
Ruhlar için şandır ve bir ulvi taçtır

Rahmet
Niye ve kimden dilenir
Nefesin kadri ve sahibi neden
Kalbin nazar gâh olduğunun
Feyzi ve bizzat kendisidir
İlim ve bilinç niye senin içindir,
Akletmek merakın vecdidir,
Hassasiyet ferasetin kendisidir
Nefsi telakkiler olsa da,
İradi olmak ruhun yetisinden değildir,
İbreti nefeslenmek idrakimdir

Ruhun,
Sinenin ta kendisidir
Her zaman aşk ile iç içedir,
Hilkatiyle bedelleşen ecirdir,
Nefsanîliğe kapılmak ise zafiyettir
Neden yasaklar
Cezbeden birer sancıdır,
Niçin kemaliyet içimde bulunan
Bir esrar-ı sanattır,
Hak ve hukuk aklın
Ve izanınla orantılı olan
Bir emanet-i varlıktır,
Aşk bunun içinde saklıdır

Vasfi yet
Niçin ve ne diye aranır
İnsan denen varlık,
Ancak aklıyla ve şuuruyla farktır,
Aşkın hakikatine hüzünle ramdır
Merak etmeyen, sinesini
Hakkın sevdasıyla derlemeyen,
Maveraya yönelmeyen ise gamdır
Yalan olan ne kadar yanlışlar varsa,
Şayet hakka kul olmak
Senden çok uzaksa, ne hicrandır

İnsan yaşamak
Ve yaşatmak için vardır
İmtihan her fırsatta olacaktır,
Yoksa metanet neden
Mümin için bahşedilmiş tavdır
Ancak sabır ve çilenin firkatinde
Gönle düşen aşk, hakikate
Ulaştıran ne yüce bir fırsattır
Her eşikte ecirle nefeslenmek
Ve kalbin inşirahı için azmetmek
İse fikri ve kalbi maslahattır

Mustafa Cilasun