timsah yaşları eskizleri esiyor havada
kuzgun düşüğü rüyalar palamar kesmiş yarına
ve küsmüş şiirler dizelere
yaşıyor değil mi sence
ateş olmayan yerden duman çıkmaz ya
baksana yine nikotin uçuruyor ya torba torba
ölmemiş yani
nefes alıyor hala
yaşıyor ama işte!
bilme hiç...
öğrenme
yar/ından vurulmuşsa
taranmışsa
tükenmiştir işte insanda ecel
hele bir de şiirle yıkanmışsa ruhu
y/eterlidir sadece bir el!




ne kalır deme bir şairden geriye
sallanan boş bir el mi sadece?
sıfırın altında
çıplak suzinak sıtmalı bir düş yutmuşsa hele!



taş yerine kelam sallamak nedir bilir misin
taammüden niyetli sevmeler yetim
yaz ortası vuran fırtınalar yoksul
sor kırlangıçlara
dünya yuvarlak evet
ama bir yanı yanıyorsa
sor bakalım denizler akıp söndürür mü o ateşi
hele o mavilere;
bir yangın söndürme seansında vurulmuşsa
aldanıp kanar mı sence
ama dur şimdi sakın ağlama!
hem iki damla yaş söndürmez daha azdırır ya!
hem
dur!
dur!
sen daha beşinci mevsimi bile bilmiyor musun yoksa...




seviyorsun evet adam gibi
kızıla keskin buz çiziği imgeler doğrarsın odun niyetine
ama bunu dizelerden çıkarıp nasıl vuracaksın ki yüzüne
üzerine biçtiğin delikanlı cepken kanlar içinde
kenar kıyı çıkmışsın işte adamlıktan iyice
üstelik ezbere okunan adın
şimdi yatmış sürünüyor yerlerde yetmiş iki hece
bildiğin tüm duaları ıslatarak okuyorsun gündüz gece
tüm bilinmeyenli denklemleri çözüyorsun ama
adın yar/ına hâlâ bir bilmece
tüm tarihe bir şettesin güya
ama konamamışsın hâlâ bir şetteye!




bilemiyorsun işte
sevdan bir merhale öteden vuruyor habire
üşümekle donmak arası sadece iki derece
tüküremiyorsun bile iki adım öteye
neden anlatıyorumki sana ölü mihrace!




yalan
ne cenazen gidebilir tabuta
ne silueti gözlerimden
kahretsin ;
başından yanlış öğrenmişsin işte
unutamamak demişsin sevdanın adına
masmavi iki göle ıslanmışsın en başından
ıslaksın
kaynatırken taşırmışsın bir kere!
ve, hatırlamak kadar ancak kuruyabilmişsin işte
sevmişsin, körüğünü patlatır derece
anla

ateş yangına sebepse, kibrit olmak suç işte!





ToprağınSesi






.