durgun bir deniz gibiyim senden ötelerde
hüzne çalan mavilerim var şimdi benim
gözlerime gülen gözlerinin içinde


durgun yüreğim sayki bir firari kendinden
arşivlerde untulan tozlu bir dosyayım belki de
haydi ....kır kalemini yine sen
bitmek bilmeyen hasretlerimin üstüne


ve işte yine bir hasret vaktindeyim
bütün sevişmeler dünde kaldı gidişinle
ve sesim sesine ermiyor artık
yollar ağlarını ördükce üstümüze


ve sen ne zaman gitsen....
kara bir ağıt dolanıp ta düşer şu dilime
esmer yağmurlar inerken sensiz yüreğime
umutlarımı aydınlatan fenerlerim söner bir bir
daha doğmamış bir ceninin öksüzlüğüdür bu sayki
susarım.... perdelerimi çekerken gidişine


oysa ki ...
hasretsiz günler hep ve tek sana iter beni
gelmek isterim sana bütün özlemlerimle
kapatırken gözlerimi sesin değer de sesime
hissederim tenini ve teninin kokusunu
ve sevişirim belki de sessizce


daha bu günden ne çok özledim seni
ne olurdu kuru bir sarmaşık olsaydık seninle
ve hasretsiz senli fırtınalara tutulsam
yada masum çocuklar gibi uyusam gözlerinde


şimdi özlemin gecenin karanlığı gibi çekiyor beni
ay yıldıza küsmüş ben hasretlerine dargınım işte
ve ben rüzgarı uyuturken sensiz dizlerimde
bitiyorum bu gitmelerinden..
gitme...


// buğulu bir hüzün düşürme gözlerime //