duyumsamalar

kokusu uzaktı her birimize
ama hiç unutmadık tenindeki yumuşaklığı
süzgün benekler sardı yüzümüzü / soluk sözcükler dilimizde
bir nehir gördük düşümüzde
keşke burada ölsek
adımızı ünleyen yok ki


ötelemeler

kitapların hayırseverliği sanmıştım
çayır yangını anılarımda yazılı maskeler
kalemimden sızdılar is esmerliğinde
sayfalarca zenci paragraflar yazdım
beyaz fırtınalardan kaçarak
sustum mağaramda


uçsuz düşler kurdum
kıvrılarak giden masmavi bir yolda
özgürlüğü buldum



suskunluklar

sana söyleyemediklerim
yara
mezar kadar derin ve acımasız
servi gölgesinde umarsız uzanmakta
belki bir ümit doğurabilirsin
içinde solmadan bereketin
ancak zaman sende hızlı akmakta


yönsemeler

öyle sessiz olma artık
tersine dönmeli yazgın
tarih sen
sen tarihsin
hayalet tabletlerdeki ölüm fermanını
silmelisin

....

f.a.