2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1134
Okunma
İNSAN
İnsan dediğin bir kalp, üzerinde bir kafes
Gelip gitmesi sınırlı ikram edilen bir nefes
Ne sığmaz bedenim ne çok hırsım var benim
Dört elle sarılmıştım sanıyordum hep benim
Kılcallarla örülmüşüm her tarafta bir örgü
Ölüm çok zor derler nasıl çıkacak bu sürgü
Çalışır çabalardım elimde kalsaydı emeğim
Ölüm gelip çatar, elden gider aşım ekmeğim
Kimileri, kuş gibi uçup gitti cennete derler
Çene düşer gözler ayrılır nedense görmezler
Yatağında yatan yolcu, derdin ‘’kim ayıracak’’
Ecelin gelir ve o topraklar ağzına kapanacak
2010
Mustafa CEYHUN
5.0
100% (1)