3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
979
Okunma
kalbimiz çatlar ilk çekişte
damarlarımıza tatlı zamanlar sızar
ve yeşil mi yeşil bir çocuk
kendine yürür gözlerimizde
yürür ayaklarımıza dolanan kara örtüleriyle
sıcak baş dönmelerinin
dudaklarında küfürlü bir gülümseme
savrulur, kendine varır son çekişte
küçülürüz, bir avuç toprak kadar
küçülürüz,bir avuç daha
hani O olamasak da,
çökeriz önünde bir hiçlik olmaya
önemli değil
önemli olan
hala ağlayabilmemiz O’nun gibi
önemli olan
zulamızda durması zamanın
ve toprağa kök salması
kafamızdaki güzelliğin
biz ağlayabildikçe
önemli olan...
hiç
lokman kurucu
kaos çocuk parkı
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
