Kanamak...

İsteksiz bir yaradan
Daha kötüsü etinle ruhun arasında ki
Kara delik yolculuğu
Bedenden ruha atlayabilmenin tek rampasından...

Kanamak...
Arsız bir öpüşmeyle varılamayacak menzil
Tek bir göz değmeliğiyle nükleer kirpiklerden
Vurulunca zahmetsiz
Biyolojik silahlara inanır olmak artık

Uçurumun kalitesi ölümün tadını değiştirir belki de
Fildişi kulemden her atladığım geceden sensizliğe
Ölümcül espri
Düşün düşüşü
Hayal kırıklığının cam kırıklarına dönüşen yastığına

Baş edilemeyen kargaşa
Uykusuzluğun getirdiği tek beceri
Uyanık rüyaların aptal geçeğe üstünlük kurabilmesinde ki
Uyurgezer bilgeliği

Ve diğer yanımın
Astronomik kaypaklığı
Vesvese ve tribal enfeksiyon
İnisiyatif şeytanın sevdiği yanımda artık
Bütün yeteneklerimi gösterdiğim de
Yeteneksizliğine gülüp
Ondan daha iyi olduğuma sevinen tek yaratık

Şehvet engelli bir ahlakın
Aşk ’a dönüşmek istemeyen kadına
Anladığı dille sahip olmaya çalışmak
Bir gün, milyarlarcasının içinden
Çıkacak tek anlayana ihanet edip
Ve kendini kanamaya adayan
Var olacağını bilmeden

Dize getirilmiş, kehanet
Baş döndürücü, ilham
Tene döşenmiş binlerce testestron dinamiti
Gotik bir günahla planlanmış
Çarmıhta gölgesini kamçılayan
Aynada yüzüne gülen
Ve sabaha karşı biri birini mutlaka öldüren
Habil ve Kabil uyumsuzluğunda ruhum


Derinliksiz bir pislik olduğum günleri
Unutturabildiğim de kendime
Ürküttüğüm ne kadar zindanlarda ve bodrumlar da
Umudunu karanlığa saklamış aşk kaldıysa
Elimden gelebildiği kadar
Su ve güneş getiriyorum artık
Yaşatabilmek için.


Korkmayın artık ben daha iyi olan yanıyım
Kendimin...

kadın kanından vazgeçmiş
güneşe uzak....razı...

ve o sarımsağı kaldır artık pencereden...