Bu sinsi gülüşlerini içimin
bu riyakar sevimliliğini
külçelerce altın altında kalmış kibirli ölümümü
bir kenarda bıraktım
ne zaman sevinsem böyle annemden habersiz
sapık bir rejisörün filminden fırlamış anthoni hopkins’ i gibiyim
ya da elini öpsem bir cuma namazından sonra
müslüman.
dolayısıyla en sevdiğim kadına kahramanlarımı sayarsam kaçar tanrım ki
sen de öylesin
sıradanlığımı bırakıp günahlarımdan vazgeçince hemen sonra benim rabbim döver
her kesin tanrısını ve kahramanlarını.
ama ben yaramaz bir cesedim yine de
epiktetos okudukça ölmeye aday bir sıranın hile yapıp öne geçmeye çalışan
bu arada bütün hurdacılara duyrulur
iyi niyetim
mizah yeteneğim satılıktır
şu butona basarsanız kendiğinden
aşık olurum
yalnızca gözlerine denk getir hedefi leyla’ nın
gerisini bana bırak...
hımm
para etmez diyorsun ya
o yüzden bedava
bu tuzağa düşmeyen aklı selim hurdacıya
satamadım lanetimi...

ikinci yeni

bir gece bana lahuti bir donanım ezberletince
ve öğretince
hiç kimse değili
soyuldum...
karanlıkta
"çabuk iyi biri misin dediğinde mefisto
çıplaklığımı hiçbir şey saymadığımı anlayınca
ikiz bir günah
yetiştirdi anında
ve ben hani o karabasandım
üstüme ağırlıkla çöken
sağlam bir ayetel kürsü’ nün canına okuduğu ben o kürsünün zebanisi değilim değince
gırtlağımdaki gücünün nedenimi de anladım.
ben senin
ifrat yönünüm kadın ve zekanı almaya geldim.
dedim "mizah ve leyla alınmaya hazırdı hatta satılmaya hurdaya"

her şeyi kandırabilirsin tanrını kadını zekanı...
ölümü de
ben kandırılmam
neden sorusunun kahramanı olamayacak kadar altında kalmıştım bu karanlığın ayaklarının altında...

dedim herkes öldürür sevdiğini bu sebepten mi?
gülündüm... güldüler...
hadi öl ama ezberleme.
....
modern

tam zamanında iyi uyanırım
çocukluğumda da öyleydi
tam düşecekken uçurumdan
uyanmak
anladım ki
imge iyi bir şey
beni
Allah ’tan ayırmıyorsa
o yüzden anne güzel bir şey
o yüzden Leyla

o yüzden sırasına hiç karışmadım Allah’ ın

o yüzden sıradan öğretiler
dadaist
sür
real
bir sürü isimlerce
bir süre
şairlere
tuhaf isimler taktılar
ben uyanınca
anne
Allah
leyla
sandım
dünyayı

onlar yuhaladılar...


ötesi...



annemi
şiiri
leyla’ ya
"oraya girin" dediler...

diğerleri

öbür tarafa...

Bana
"küçük çocuk burada kal" dedi, yaşlı melek

anladım baba...
anladım...
uzanamadığına aşk deniliyor...

kavuşulana noel...

şeytan: çık dışarı rezil...

çıktım...
elhamdülillah...



sonsuzluk :
hoşgeldin kulum...

günaydın...

zaman...


en fazla avucumdan düşenleri yediler
kumrular.

bense bir bank altında uyanan.
ne klark kent ne de kahraman

yalnızca...

...iyi biri

ve müslüman...
’olabilir miyim...’
Allahım sana tanrı dediğim için özür dileyerek başlasam
kahvaltı ’yapar mıyız...’

azıcık annem
azıcık leyla...
bi de
noelsiz babam...
hani torpil yapar mısın cennetten...

stop...