Sevginin başlangıç aşamasında yalın bir sevme ve sevilme arzusu vardır...Bu karmaşık olmayan bir istektir...herkesin anlayabileceği türdendir...Ancak bu sevgi artarak devam eder ve aşırı muhabbet oluşursa aşk sarhoşluğu başlar... Düşünceler kontrolden çıkar...zaman ve mekam mevhumu da kalkar...Akıl mutluluktan şaşırmıştır...Yakındakine özlem duyma, uzaktakini yakın görmeler ve sanmalar başlar...Bu durum zihnin ve kalbin sevginin güdümüne girdiği aşamadır...Her şey aşkla tanımlanmaya başlanır...iki kere iki aşk eder gibi...Bir süre sonra sevilen de tanınmamaya başlayacaktır...O da Leyla'nın Kays'ı tanımadığı aşamadır...Şiirdeki sevgili aşkı bulmuş,tatmış en yüksek mertebede aşık olmuştur...Şimdi geriye dönüş başlamıştır...Aşkı yeniden arama...Severek aşk bulundu...yaşandı kaybedildiği sanılmakta ve yeniden aranmaktadır... Burada Tecahül-i Arif sanatı(bilmezlikten gelme)yapılmaktadır...
Şiiriniz çok girift ve anlamlı ....fevkalede...sanat yönü güçlü...bir daha bir daha okudum...tadında...tebrik eder saygılar sunarım efendim...Entellektüel.