Küf kokulu mektupların kat izlerinde unuttum
Kalbime çivili her takatsiz mecali
Ağırlaşan etimin kemiklere baskısından
Kesildi nabzımın kan taşıyan hırıltılı sesi
Omuzlarımdaki ışıltıya yük ya Rab,
Günahlarımın sevaplarıma işgali

Sen adımlarını
Evimin önündeki mahzun kaldırımlardan sildin sileli,
Bekleme salonunda okunmayı bekleyen
Eski basımlı dergilere benziyor halim
Sorsanız kendimi ıskaladığımdır tek bildiğim
Suç da değil bu,
İki kenarı kibrit ateşinden yanık
Saman kağıtlarından gelme ilmim


Fikrindir,
Gelmeme ihtimalinden zayıf gelme olasılığın,
Gece uykularımı bir bıçak gibi tam ortasından kesen.
Yüreğimde iz bırakma
Bu lekeyi ancak yıllar çıkartabilir
Acını yıllara yayacak gücüm yok, anla...
Zira aşk ile döner,
Bir daha aşka geri dönmem asla...





Elif SEZGİN