*Tedbir

Zamanın birinde bir fakir adam,
Yapar kendisine iki göz bir dam.
Samanla, çamurla kerpiçler keser
Meydana getirir kendince eser.
Ahrette îman der, dünyada mekân
Ne yapsın fakirde yok başka imkân.
’Var benim evim de olsun çamurdan
Yaratan korusun sağnak yağmurdan.’
’Başımı sokacak bir yuvam olsun,
Çoluğum, çocuğum az huzur bulsun.’


Kışlar çok sert geçer, baharlar sulu
Oyulur duvarlar yağdıkça dolu.
Derken geçer yıllar, bina yaşlanır
Duvar çatladıkça bey telâşlanır.
Çatlayan yerleri çamurla yamar
Yine ayrılır duvar damar damar.
Fakirhânesinde bir ömür geçer
Lâkin evi bir gün gürredek göçer.
Adam öfkelenir, duvara kızar:
’Ne vardı göçecek be gâfil duvar? ..
’Yapılır mı bu Allahın seversen?
Hiç olmazsa önce, bir haber versen! ..

Dile gelir duvar, söyler adama;
Haber verecektim be adam sana
Açtıkça ağzıma çamur tıkadın
Çâresiz..Kalmadı benim tâkâtım...
Sen ki, tedbirini alsaydın çoktan
Yıkılırmıydım ben böyle hiç yoktan! ..

Antalya-2003

Halil Şakir Taşçıoğlu

BİZİM ELLER kitabı, manzum kıssalar bölümünden...