Sensiz yaşamaya mahkum edildiğim gecelerde
Her şafak seninle yeni bir şiir artık
Okuyanlar sabırsızlıkla bekler kalemimden
İmkânsızlığın dudaklarıma neşter vuran
Bir faniyim bu dünyada yol alamayan
Semtimde sela sesleri geliyor
Kapımda beyaz gömlekli doktorlar bekliyor
Acı acı sirenini çalıyor seni benden uzaklaştıran ambulans
Hastane önünde acı feryatlar kopuyor
Benim sevdiğim kalbine yenik düşüyor
Güvenlikçiler toplanmış başımıza
Panik yok içeride kavga var diyor
Tabana kuvvet kaçan doktorlar
Kara haber vermeye korkuyor
Önümde bir sedye beyaz çarşaf üzerinde
Nur gelmişti yüzüne tenin sıcaktı saatlerce
Vay be bugün Azrail’in bayramı
Bir faninin daha aldı canını
Acılarım intihar ediyordu ardından
Korkuyorum ilk kez yalnızlıktan
Matem düşmüştü evimize
Ağıtlar yakılıyordu evimin direğine
Gölgen sırra kadem yok oluyor seninle
Kapımda cenaze arabası
Kara gelinlik yakıştırdılar bana
Karşımda ağıtlar yakılıyor kalk uyansana
Yas tutuyor kalbim senden sonra
Yapraklar intihar ediyor bana baktıkça
Adını tek tek aşk yazarım takvim yapraklarına
Yaşarken yaşamaz oldu bedenim
Bu gün Azrail’in bayramı..

Yazan_Remziye Çelik
Seselendiren_Remziye Çelik

Bu şiirimi (piri fani )şair dost sayfama yaptığı yorumun bir dizesi çok hoşuma gitmişti ve ordan esinlenerek yazdım kendi yaşadığım kesitlerden bir bölüm sayğılar efendim ve düzenlemeler için çok teşekürler