6
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1517
Okunma
İnsanlar eksiliyor birer ikişer,
Eksiliyor bütün sesleri çocukların
Ve bütün istasyonların hasret şarkıları.
Arzuları tükeniyor kentin,
Akşamdan sabaha ihtirasları soğuk.
Hayaller kaybettikçe gerçeğe
Kapatıyor kapılarını delikanlı sevdalar.
Güneş eksiliyor ve hava
Hava eksiliyor her gün.
Kelimeler dökülüyor kayınlardan
Kelimeler tükeniyor.
Eski bir ömürden günler,
Ölüm eksiliyor.
Avuçlarında tutsak zaman,
Tüm cevapları soruların,
Ve eksilen her şey,
Dünya, sende toplanıyor
Sen çoğaldıkça adın; “hayat” konuluyor…
15.12.2010
m.abdırgan
5.0
100% (6)
Cevap Yaz