Merhaba Şair.
Okuduğum ilk 'Şiir'iniz değil. Yazdığınız diğer şiirlerinizi de beğeniyle okuyan biri olarak ve 'okuyucu' gözüyle 'Şiir'inizin bende yarattığı duygu ve düşünceleri (artık nasılsa neşter bölümü de yok, rahatlıkla) paylaşmak isterim.
Kırılıp/darılmayacağınız ümidi ile?!

İlk 'Şiir' başlığınız dikkatimi çekti.
'Kalın Punta'
Punta kelimesi varsa da; duymadığımdan, anlamını da bilmiyordum. Araştırdım.
'Rumların ticaret alanında hakim olduğu alsancak'ın rumların verdiği ismi, eski adı.' olarak çıktı google araştırması sonucunda. Şiir 'temasıyla' uzak yakın alakası olamazdı, olamaz.

Bu sebeple; Punta değil 'Punto' olduğunu ve bu yanlışlığın klavye sürçmesinden kaynaklandığı düşüncesindeyim. Bilmem yanılıyor muyum?

Punto : Matbaacılıkta, bilgisayarda harflerin büyüklük ve küçüklüklerine göre aldığı addır.

Şiir başlığı 'Kalın Punto' şeklinde olmalıydı.
Zira şiirin devamında görüldüğü üzre; 'Şair' sevgilinin/sevdiğinin adını, ona olan sevdasını/sevgisini kalın harflerle/puntoyla yüreğine yazmıştır.

Sonra... Şiir'in ilk kıtasında g/özüm gitti geldi şu dizeye takıldı.

'Sevgi daima beraber olmak değildir.
Sevgi;
Sen yokken bile
Seninle olmak değilmi dir.' denilmiş.

Sen yokken bile seninle olmak
yahut
Sen yokken bile seninle olmak değil mi?
şeklinde bitmesi vurgu adına sanki daha doğru olurmuş gibi geldi bana.

Çünkü başlangıcında sevgi daima beraber olmak değildir denilmiş, sonrasında sevgiliye seninle olmak değil midir diye sorulmuş. Değil midir şeklinde olunca ve devamındaki sözle sanki bütünlük sağlamayıp, konu akışını durdurmuş. Okuyucu da bu duyguyu yaratmış. Ya da en azından ben de, bana öyle geldi?
Zira; Şairin sevgiliye karşı duyduğu, kesin olan duygusu bir anda soruya dönüşmüş.

Bu şekilde kalması halinde : Seninle olmak değilmi dir. / Seninle olmak değil midir? (soru ekinin) ayrık yazılması doğru olurdu.

Bir sevda masalı benimki si, / Bir şiirde hangi sözü nerde-nasıl kullanacağını elbet şairin kendisi bilir. Buna müdahale kimsenin hakkı haddi değil. Benim de değil.
Lakin naçizane fikrimi de demeden geçemeyeceğim.
'Benimkisi' demek yerine: Bir sevda masalı benim ki demek sanki kafi, yeterli ve anlaşılır olurmuş. Kavram karmaşası yaratacak bir durum değil çünkü.
Mutlak 'Benimkisi' şeklinde kullanmak gerekiyorsa, öyle dileyip isteniyorsa o zaman da: benimkisi şeklinde ayrılmadan yazılmasının doğru olacağı düşüncesindeyim.

Ben tümleç lere bile razıyım. / tümleçlere (bitişik)

Ve.. Der ki 'Şir'; Ey sevgili her halinle, herşeyinle seviyorum seni. Hiç bir karşılık beklemeden. Sevince bu yürek, böylesi içten sevdin mi/sevince, koydun mu bir kez sol yanına, ne olursa olsun çıkmaz, vazgeçilmez ve hiç bir karşılık beklemezsin.

Daim olsun yüreğiniz/kaleminiz/sevdanız.

Nice şiirlerde, şiir güzelliğinde buluşulması dileklerimle...

Saygılarımla.

sera. tarafından 12/20/2010 11:58:28 AM zamanında düzenlenmiştir.