Dostça İkaz

Haktan halktan çekinen, bir yanım var beynamaz
Az biraz dilim sürçse, edep yahu derler var
Kötülüğü def eder, Allah için kıl namaz
Nice mümin görünen, yüreklerde kirler var

Sanalda çekişecek, birisini bularak
Ahlakı rafa koyup, kin kibirle dolarak
İftira gıybet gibi, mevzulara dalarak
Böylesi bir gafletle, ölü eti yerler var

Lafı lafazanlıkla, dolandırıp gidiyor
Edebiyat edebi, sulandırıp gidiyor
Taş atıp berrak suyu, bulandırıp gidiyor
Ayar olamam sana, çekindiğim yerler var

Biri yalan konuşsa, hemen inanıyorlar
Allah için sustun mu, korkuyor sanıyorlar
Zalime arka çıkıp, saygıyla anıyorlar
Mazlumu düşünmeyen, çok onurlu erler var

Âlim zalimleşince, kalemine kus diyor
Can boğazda velâkin, edebim sus, sus diyor
Sözleri ar, dan uzak, bak hala namus diyor
Dili küfre bulaşmış, gönül gözü körler var

Gel de helâlaşalım, ne çıkar dişe dişten
Şeytana lanet deyip, vazgeçelim bu işten
Bil ki üstatlarımız, rahatsız bu gidişten
Size yakışmaz diye, tenkit eden pirler var

Halik neden var etti, düşündüm neden niçin
Onca çabam yetmiyor, ölmeden ölmek için
Tevhit denen bir sevda, yakarken için, için
Adına ben denilen, aşılmayan surlar var

Sırası gelenleri, beklerken ayaksız at
Sin, e konunca beden, toprak atılır kat, kat
Koyup kaçar yeminle, ana baba dost evlat
Amel denen bir yükle, dönülmeyen turlar var

Hazanım şu âlemde, şükür, en tatlı aşım
Gel benimle uğraşma, zaten belada başım
Her an kanlı bıçaklı, nefsim ile savaşım
Senin benin üstünde, uğraştığım sırlar var