Kömür karası gözlerin
eylül esintilerinin
sessizliğine bürünmüş

Mevsim ötesi uzak şehirde
hoyrat rüzgarlara
saçlarını öptürürken
sevgi ateşten mavi çalmak değildir

Değildir...
Ayrıkların bittiği bahçede
karanfil toplamak

Kör kütük fırtınaları
tutkuyla karşılamayı bilen benim

ve... küllerimden dirilmeyi

cano...
Sevgiyi aşkla sulamak adam işidir

Bilki...
Can benim değil

Şark ın varoşlarında
kalleşliğe semah dönüp
çile çürütemem

Sabahçı meyhanelerde
arabeks şarkılara eşlik edip
kadeh diplerine düşemem

Her kipriğine bir mayın yerleştirip
isyan duvarlarının ardında pim de çekemem

Bilmelisin...

Güneşe sırtını dönen yüreğin
koynunda karakış demlenir

bulutların öfkesini kusmasıyla
gençleşir çorak

ve.... ben şairim
Yürek yolcusu
Sadakatin gözcüsüyüm

Sevdayı sancılandırırken gurur
sürgün filizlerini ezmek
benim işim değil

Düş ağlatan düşman geceleri
gavur ateşi ile koynunda beslemek
yıkar beni

Hükümlü yüreğin dokunuşlarını
duasız cellatlar gibi
darağacında sallandırmak
benim işim hiç değil

cano...

bahar ağzında işlediğin kibir
cinayete bedeldi...

tövbesiz eylemlerin iz düşümleri
bir kaç adım ötede değil
seyir defterinde
omuzunda asılı

Boynunda taşıdığın
gümüş kaplı efsunlu kelam,
kıyamet sur olduğunda
kıl incesi geçitte
seni terk e yazılı

cano...

Aşksız kalan yürek, yüreksiz aşk ağlar

vakit geçmeden
kapılar kapanmadan
bir kaç gökyüzü getir bana
Aşkı lafla sınamak yiğit yolu değil
can çekişir naz a tırmanan sevda

Her pozda sen varsın...

Bedenime kuyu olacaksan da

ta ... başında razı olmuştumya...

dön yüzünü gel yanıma...




Bilal KARAMAN