sözler, yavan olur bazan;
ozan, ekşir gerdana; kir okur
yılan kaynar; çanı, çıyan
yaban dilli sazana düşer iş;
-zeban, çıngar!

saman altı, su; yok canım!
-ille çakma; ballı nektar!
sümen altı, pusu; murdar iti; kâr!
yalanla dolar, ne afilli!
-takma dişli şu hangar!

lâf yok ahâliye, dokuz köyde;
-topunu da kov; gitsin!
inadına kıvransan; ne fayda!
kahpeye vuran, allâme-i cihan; sen, öv!
mahmut’un doğruları, çorabına kir;
-eğrileri, çıban!

havanda koğu döv, hadi;
-çatır çatır!
-özü, mırra çıkar!
büz iki lâfı; altunî çakır, içi
kirli çıkıyı, serme ortaya;
-sar körüğü, harra!
sırmayı, sedefe kırdır;
-hurra!

silme salla, yemin billah!
-gayda çal; cümbüş eyle, sazı!
gâfı, yaldız açı; safı, sav;
sille söv, kırkı çıka;
-’han suyu’na batır, olmazsa
-yallah!

çoban, elif; ıssız eğler işi;
-sürü, telef; kurdu yoz
kağan, selef; öksüz ağlar eşi;
-çapan, oyun bozar!

sine, yuka; dili neşter;
eştir hepsine, defneyi
ya tüttür çubuğu, şen ola;
-yahut sustur!

dilber, uçuk; dalı kaynat;
-ıtır, iyi gelir!

Antalya 2010