Dün Kadıköy iskelesinde seni bekledim,
Zaman ayarsısız bir saat gibi.
Rüzgar tüm gerçekleri yüzüme tokat gibi çarparken,
...İki damla göz yaşı yüregime dogru yol alıyordu.

Hava çok soğuktu
ellerim titriyordu,
Ben kalbimle aklım arsında git gellerdeydim.
Karşımda oturan iki sevgiliye baktım,
Birazda dalmışım
galba uzunca baktım.
Sonra bir gülümseme bıraktım uzaktan,
Hatrıma gelmiştin güzel gözlerinle.

Nedendi bilmiyorum
nedensizdi biliyorum,
Terk edişlerin
birden çekip gitmelerin.
Güneşli günde yağmur gibiydin acımasız,
O kadar da sevgisiz kalpsiz...

Zaman yoktu
belirsizdi düşünceler.
Kaç kez çalan telafonlara cevap vermedim
Sadece iskeledeydi gözlerim
acaba diye...
Bir sigara dumanı gibi yükseldikçe bitiyordum.
Kayıp oluyordum istemesemde
Her geçen saniyede tükeniyordum yavaşca...

Bir simitin iki tarafından
iki lokmaydı kopardığım.
Kokoreç kokusu burnumun direğini kırarken
Bogazımda düğümleniyordu sözcüklerim.
Söyleyemeden yutkunuyordum hayatı...
.
Bir hayale uzatıyorum ellerimi
tutsun diye...
Bir şiir yazıyorum
kör olası okur diye.
Ellerimdeki çiçekleri bırakıyorum
Kadıköy iskelesine...
Biniyorum Eminönü vapuruna
karanlık gecede.
Susuyorum
güvertede küçük voltalarla,
Kaptan köşkünden Üsküdarı seyrediyorum...

Şair cengiz yılmaz Aralık 2010