"""""""ÜSTADIM FAZIL AHMET BAHADIR’IN VEDASINA""""""

Her ayrılık acıdır,
Yakar insanın yüreğini, acıtır.
Dayanabiliyorum giderken bıraktığın acıya
Nedenini bilmeden.
Belki sevgim ağır basıyor,
Belki senin bana sevgin.
Ama bildiğim tek şey var,
Unutmayacağım seni,
Senin emeğini, desteğini
Güle güle üstad, güle güle...

Unutma sen de beni,
Hatta hiçbirimizi,
Hatırla her gününde,
Dua et her aklına geldiğinde,
Selam et her cümlende.
Güle güle üstad, güle güle...

Arkandan yüzlerce ağlayan var,
Herkes samimi
Yalan yok hiçbirimizde.
Bu sevgi sana az
Daha çoğunu hakediyorsun sen
Güle güle üstad, güle güle...

Üstadımsın, helal et hakkını...
Emeğin büyük üstümde.
Eğer ben yazabiliyorsam bu mısraları,
Hepsi senin sayende
Senle öğrendim şiir yazmasını.
Sen olmasan arzum yoktu,
Yaparsın demesen hevesim yoktu,
Oku demesen kurtluğum yoktu,
Güle güle üstad, güle güle...

Öğretmenimsin;
Ama sadece ders anlatan değil
Bana beni anlatan bir öğretmen,
Bana beni belleten bir öğretmensin.
Güle güle öğretmenim, güle güle...

Abimsin, öyle kalacak,
Hayatın bana örnek olacak.
Güle güle abi, güle güle...

Ve şimdi sen,
Ve beni ne kabul edersen.
İster kardeşin,
İster öğrencin,
İster çırağın.
Ve sana son kez sesleniyorum,
Güle güle abi,
Güle güle öğretmenim,
Güle güle üstad, güle güle...